(ವಿಕ್ರಾಂತ ಕರ್ನಾಟಕ ವಾರಪತ್ರಿಕೆಯ ಏಪ್ರಿಲ್ 13, 2007 ರ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿನ ಲೇಖನ)
ಈ ಸಲ ಶ್ರೀರಾಮನವಮಿ ಮಂಗಳವಾರವಿತ್ತು. ನಾನು ಅಮೇರಿಕದಿಂದ ಬಂದಿಳಿದಿದ್ದು ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಭಾನುವಾರದ ರಾತ್ರಿ. ಸೋಮವಾರ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಏಳಕ್ಕೆಲ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಕಚೇರಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಗೌರವ ಸಂಪಾದಕರಾದ ರೇಷ್ಮೆಯವರಿಗೆ ಅದರ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಮಾತೃವಿಯೋಗವಾಯಿತೆಂಬ ಸುದ್ದಿ. ಗದಗ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದ ಅವರೊಡನೆ ಫೊನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದೆ. ಅವರ ಸೂಚನೆ-ಆದೇಶದಂತೆ ನಮ್ಮ ಸಂಪಾದಕೀಯ ತಂಡ ಆ ವಾರದ ಸಂಚಿಕೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸಿತು. ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಆರಕ್ಕೆಲ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಬಳಗದೊಡನೆ, ರೇಷ್ಮೆಯವರ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣ ಆರಂಭವಾಯಿತು.
ನಾವು ಮೊದಲು ಹೊರಟಿದ್ದು ಮಂಡ್ಯ-ಮೈಸೂರು ಕಡೆಗೆ. ಮೊದಲ ನಿಲ್ದಾಣ, ರಾಮನಗರದಿಂದ 20 ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದ ಕುಗ್ರಾಮವೊಂದರಲ್ಲಿ. ನೆಂಟರೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ವೈಯಕ್ತಿಕ, ಸೌಜನ್ಯದ ಭೇಟಿಗೆ. ಚಿಟ್ಟನಹಳ್ಳಿ ಎನ್ನುವ ಹೆಸರಿನ ಆ ಊರು ಇರುವುದು ಬೆಂಗಳೂರು ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಜಿಲ್ಲೆಯ
ಮಾಗಡಿ ತಾಲ್ಲೂಕಿಲಿ . ಈಗೊಂದೆರಡು ತಿಂಗಳಿನಿಂದ ಆ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾಸ್ಟರ್ಸ್ ಪದವಿ ಪಡೆದಿರುವ ದಂಪತಿ ವಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ಅಕ್ಕ ಮತ್ತು ಆಕೆಯ ಗಂಡ. ನಮ್ಮ ಆನೇಕಲ್ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ, ನಮ್ಮ ಪಕ್ಕದೂರಿನವನೆ ಆದ ನನ್ನ ಷಡ್ಡಕ ಈಗ ಇಲ್ಲಿಗೆ ವಾಸ ಬದಲಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಆತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಿಪ್ರೊ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಲೀಡ್ ಆರ್ಕಿಟೆಕ್ಟ್. ಮಹಾನ್ ಆದರ್ಶವಾದಿ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಪರಮ ಆರಾಧಕನಾದ ಈತ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ 80 ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದ ಈ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕೈದು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಪ್ರತಿದಿನ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ ಈ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ದಕ್ಷಿಣದ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ್ ಸಿಟಿಗೆ 70 ಕಿ.ಮೀ.ಗೂ ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ!
2006 ರ ಜೂನ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾನು "ವಿಕ್ರಾಂತ ಕರ್ನಾಟಕ" ದಂತಹ ಒಂದು ಪತ್ರಿಕೆಯ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಕನ್ನಡಕ್ಕಿದೆ ಎಂದು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದು, ಇದರ ಸಿದ್ಧತೆಗಳಿಗಾಗಿ ಸುಮಾರು ಎರಡು ತಿಂಗಳಿದ್ದೆ. ಆಗ ಒಂದು ಸಲವೂ ನಾನು ನನ್ನ ಷಡ್ಡಕ ಪರಸ್ಪರ ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಆತ ಯಾವಾಗಲೂ ಬ್ಯುಸಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದುದು. ಕರೆ ಮಾಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ, ಈ ನಮ್ಮ ಭ್ರಷ್ಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಲಂಚ ಕೊಡದೆ ಜಮೀನು ನೊಂದಾವಣೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾಗಡಿಯ ತಾಲ್ಲೂಕು ಕಚೇರಿಯ ಕಂಬಗಳನ್ನು ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದ. ಈಗಲೂ ಸಹ ಆತನ ಜಮೀನಿನ ರಿಜಿಸ್ಟ್ರೇಷನ್ ಆಗಿಲ್ಲ. ನಾನು ಈ ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ ಮಾಹಿತಿ ಹಕ್ಕು ಕಾಯ್ದೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಅರ್ಜಿ ಗುಜರಾಯಿಸಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಾನೆ. ಅಂತಹ ಪರಮ ಆದರ್ಶವಾದಿ.
ದೇಶದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಸಾಫ್ಟ್‌ವೇರ್ ಕಂಪನಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕಿರುವ ಈತನಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇಂಟರ್‌ನೆಟ್ ಇರಲೇಬೇಕಿತ್ತು; ಇಲ್ಲ.ನಮ್ಮ ಟೆಲಿಕಾಮ್ ಇಲಾಖೆಯವರು ಕೇಳಿದ ಲಂಚವೆಂಬ ಅಮೇಧ್ಯ ಕೊಡಲು ಈತ ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ."ನಾನು ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಿ, ಹಣ ತುಂಬಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಲಂಚ ಎಂದು ಒಂದು ಪೈಸೆಯನ್ನೂ ಕೊಡಲು ನಾನು ತಯ್ಯಾರಿಲ್ಲ, ನೀವು ಕೊಟ್ಟಾಗ ಕೊಡ್ರಿ." ಎಂದು ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಅವರು ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಸತಾಯಿಸಿ,ನಂತರ ಕೊಟ್ಟರಂತೆ. ಆದರೆ ಅವರು ಕೊಟ್ಟ ಕನೆಕ್ಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ತಾಂತ್ರಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಅದೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ!
ಈತನಿಗೆ ತಕ್ಕ ಜೊತೆ ಈತನ ಹೆಂಡತಿ,ಶಿಲ್ಪ. ಖ್ಯಾತ ಪರಿಸರವಾದಿ ಆ.ನ. ಯಲ್ಲಪ್ಪ ರೆಡ್ಡಿಯ ತಮ್ಮನ ಮಗಳು. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಇಂಜಿನಿಂಯರಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ M.E. ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇದೇ ಊರಿನ ಸರ್ಕಾರಿ ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಮ್‌ನ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಈಕೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು, ಬೆಳೆದದ್ದು, ಓದಿದ್ದು ಎಲ್ಲವೂ ಬೆಂಗಳೂರು ನಗರದಲ್ಲಿ! ಕಲಿತದ್ದು ಪೂರ್ತಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮೀಡಿಯಮ್‌ನಲ್ಲಿ. ಕನ್ನಡವನ್ನು ಕೇವಲ ಒಂದು ವಿಷಯವಾಗಿ ಕಲಿತಷ್ಟೆ ಪರಿಚಯ. ಈಗ ಇಂಗ್ಲಿಷ್-ಕನ್ನಡ ನಿಘಂಟು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆ ಓದಿರುವ ಗಂಡನಿಂದ ಕೆಲವೊಂದು ಅನುವಾದ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು, ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗಳ ಬಹುಪಾಲು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಲೆನೋವಾಗಿರುವ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮತ್ತು ಗಣಿತವನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ!
ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಆರಾಧಕನಾದ ಶಶಿ ಜಪಾನಿನ ವಿಶ್ವವಿಖ್ಯಾತ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ತಜ್ಞ ಪುಕುವೊಕನ ಒಂದು ಹುಲ್ಲುಕಡ್ಡಿಯ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಅನೇಕ ಪ್ರತಿಗಳನ್ನು ಅವರಿವರಿಗೆ ಕೊಡಲು ತನ್ನ ಲೈಬ್ರರಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ತನ್ನ ಸಾಫ್ಟ್‌ವೇರ್ ವೃತ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮತ್ತು ಮ್ಯಾನೇಜ್‌ಮೆಂಟ್ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಡಾರ್ವಿನ್ನನ "Origin of Species" ನಿಂದ ಹಿಡಿದು, ವೇದಾಂತದವರೆಗೆ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ ತನ್ನ ರೀಡಿಂಗ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ. ಅದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಕ್ಕರ್ಧ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕಗಳೂ ಇವೆ. ಕುವೆಂಪು, ಎಚ್. ನರಸಿಂಹಯ್ಯ, ಎಸ್.ಎಲ್. ಭೈರಪ್ಪನವರ ಅನೇಕ ಪುಸ್ತಕಗಳಿವೆ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿರುವ ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪುಸ್ತಕವೂ ಇದೆ! ನಾಡಿನಿಂದ ಮತ್ತೆ ಕಾಡಿಗೆ ಮರಳಿದ ನಿಸರ್ಗದ ಸಾಹಿತಿ ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಎಲ್ಲಾ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಈ ನಿಸರ್ಗ ಪ್ರೇಮಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ನನಗೇನೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ವಾರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ಹಳ್ಳಿಯ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು, ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡು ಅವರಿಗೆ ಶಶಿ ಬುಕ್‌ರೀಡಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಾನಂತೆ!
ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿನ ಜೀವನ ನಮ್ಮ "Feel Good" ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವ ಲೇಖಕರು ಹೇಳಿದಷ್ಟು ಸರಳವಲ್ಲ; ಆದರ್ಶ, ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮಗಳಿಂದಲೇ ತುಂಬಿರುವುದೂ ಅಲ್ಲ. ಅದು ಬಹಳ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದದ್ದು. ಶಶಿಯಂತಹ ಪರಮ ಆದರ್ಶವಾದಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಾನಾ ತರಹದ ಕಿರಿಕಿರಿ ಹುಟ್ಟಬಹುದು. ನಾವು ಹೋದಾಗ ಶಶಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆತನೂ ನಮ್ಮ ಹಾಗೆಯೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಆರಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ಶಿಲ್ಪ ಮನೆಯ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ತೋರಿಸುತ್ತ, ಇಲ್ಲಿನ ಕಾಲ್ನಡಿಗೆಯ ದೂರದ ಸಾವನದುರ್ಗದ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಕರಡಿ ಇವೆಯೆಂದೂ, ಆಗಾಗ ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲಿಗೇ ಬಂದು ಬಿಡುವ ನಾಗರ ಹಾವು, ಕೊಳಕು ಮಂಡಲಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತನ್ನ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಮಗನ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹೇಳಿದಳು. ಹಾಗೆ ಹಾವುಗಳು ಬಂದಾಗ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಮನೆಯವರು ಅವನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂತಲೂ, ಆದರೆ ಶಶಿ ಬೇಡ ಎಂದು ತಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ತಮ್ಮಂತೆಯೆ ನಿಸರ್ಗದ ಹಕ್ಕುದಾರರಾದ ಹಾವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬಾರದೆಂದು ಹಳ್ಳಿಯವರೊಡನೆ ವಾದಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದೂ ಹೇಳಿದಳು.
ನನ್ನ ಪಕ್ಕದ ಊರಿನವನೇ ಆದ ಶಶಿ ನನ್ನಂತೆಯೆ ಹಳ್ಳಿ ಗಮಾರ. ಆದರೂ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ನಿಸರ್ಗದೊಡನೆ ಗುದ್ದಾಡುವರಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ಹಾವುಗಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬಾರದೆಂದದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಾನೆಂದೆ, "ಕೊಲ್ಲಬಾರದು, ಓಡಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ರಿಜಿಡ್ ಆದರೆ ಕಷ್ಟ. ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಹಾವುಗಳು ಬರದೆ ಇರಲು ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಗಳ ಕಡೆ ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿಯ ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ಮನೆಯ ಸುತ್ತ ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ನೀನೂ ಹಾಗೇ ಮಾಡಮ್ಮ." ಎಂದೆ.
ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಇವರ ಮಗ ಇದೇ ಹಳ್ಳಿಯ ಅಂಗನವಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆರಡು ದಿನ ಕುಳಿತು, ಅಲ್ಲಿನ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ ಭಯದಿಂದ ಓಡಿ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಮತ್ತೆ ಅಂಗನವಾಡಿಗೆ ಹೋಗಲು ತಯ್ಯಾರಿಲ್ಲ. ತಿಂಗಳಿಗೆ ಸರಿಸುಮಾರು ಆರಂಕಿಯ ಸಂಬಳ ಇರುವ ಇವರಿಗೆ ಮಗನನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಯಾವುದೋ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿಸುವ ಉಮೇದಿಲ್ಲ. ಮಗನಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೆ ಹೋಮ್ ಸ್ಕೂಲಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು!
M.E. ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಸಾಫ್ಟ್‌ವೇರ್ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಲಿ, ಲೆಕ್ಚರಿಂಗ್ ವೃತ್ತಿಗಾಗಲಿ ಹೋಗದ ಆಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತ, ಆಕೆಯ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಖರ್ಚಾಗಿರುವ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಹಣ ಪೋಲಾಗಲಿಲ್ಲವೆ ಎನ್ನುವ ಸಂದೇಹದ ಮಧ್ಯೆ, ನನ್ನಂತಹ ಹಳ್ಳಿ ಗಮಾರರಿಗೆ ಆಕೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಿರುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುತ್ತ, ನಗುವುದೊ ಅಳುವುದೊ ಗೊತ್ತಾಗದ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಯಲ್ಲಿ ಆಕೆ ನೀಡಿದ ರಾಮನವಮಿಯ ಮೊದಲ ಪಾನಕ ಗುಟುಕರಿಸುತ್ತ, ದಾರಿ ಖರ್ಚಿಗೆಂದು ಆಕೆ ನೀಡಿದ ಸೀಬೆ, ಸಪೋಟ, ಮಾವಿನ ಕಾಯಿ ಮತ್ತು ಮಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣನ್ನು ಗಾಡಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು, ಹಾಲಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಿರುವ ರಾಮನಗರದತ್ತ ನಮ್ಮ ಹುಡುಗರೊಂದಿಗೆ ಹೊರಟೆ...
|
|
ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ವಷಯ ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ತಕ್ಷಣವೆ ಕೈಗೆ ಬಡಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ. ರೋಷತಪ್ತ ಅಪ್ಪನ ಏಟಿಗೆ ಆರಡಿ ಉದ್ದದ ಹಾವು ಹೆಣವಾಗಿ ಬಿತ್ತು. ಕೂಡಲೆ ಅಪ್ಪ ಮಗುವಿನ ಕಾಲಿಗೆ ವಿಷ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಏರದಂತೆ ಪಟ್ಟಿಕಟ್ಟಿ, ಮೊಪೆಡ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಗನನ್ನು ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೊರಟ. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲವೋ ಅಥವ ಅವರಲ್ಲಿ ಮದ್ದಿರಲಿಲ್ಲವೋ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಹತ್ತು ಕಿ.ಮೀ. ದೂರದ ತಾಲ್ಲೂಕು ಕೇಂದ್ರವಾದ ಹೊಸೂರು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಹೋಗಲು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.
No comments:
Post a Comment