ಇವು 2007 ರ ಜನವರಿಯಿಂದ ಜುಲೈ ವರೆಗೆ ಬರೆದಿರುವ ಅಂಕಣ ಲೇಖನಗಳು. ಇವುಗಳೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅಂಕಣಕ್ಕೆ ಬರೆದಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಲೇಖನಗಳನ್ನೂ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದಂತಾಯಿತು. ಇದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಂಕಣಕ್ಕಲ್ಲದೆ ಪತ್ರಿಕೆಗೆ ಬರೆದ ಇತರ ಇನ್ನೂ ಒಂದೆರಡು ಲೇಖನಗಳಿವೆ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸಬೇಕು.
- ಕಲಿಯುಗದಿಂದ ಕೃತಯುಗಕ್ಕೆ
- ಇಂಟರ್ನೆಟ್ನಲ್ಲಿ ನವಗ್ರಹ ಕಾಟ!!!
- ಸೆಕೆಂಡ್ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಹಡಗಿಗೆ ಕೈಯ್ಯೊಡ್ಡಿ ನಿಂತ ಭಾರತ!!!
- ...<-->ಹಾಯ್ -> ಲವ್ ಯು -> ಬೈ--><---...
- ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ - ಯಾಹೂ!!!
- ನೌಕರರನ್ನು ಲಾಭಕ್ಕೆ ಮಾರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ಇನ್ಫೋಸಿಸ್, ವಿಪ್ರೊ!!
- ಗಾಳಿಮಾತು ಮತ್ತು ಉದ್ಧೇಶಪೂರ್ವಕ ಸಂಚು
- ಸಲಿಂಗ ಕಾಮ ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸ
- ಗಿಡಿಯೆನ್ನನ ಕಹಳೆ
- ಮಟಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದಲ್ಲಿ ಏಕಾಂಗಿ
- ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭಾ ಶೋಧ, ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭಾ ಸಮಾಧಿ???
- ಆದರ್ಶವಾದಿಗಳೊಡನೆ ಒಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ...
- ಜೀವಂತ ರೋಲ್ ಮಾಡೆಲ್ ಇನ್ನಿಲ್ಲ...
- ಮಂಗಳೂರಿನ ಸಜ್ಜನರೊಡನೆ...
- ಈ ಅಂಧಕಾರ ನಮ್ಮನ್ನು ದೀನರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆ...
- ಏನೇ ಆಗಲಿ, ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನೆ ಮಾಡಿ; ಮಾಡುತ್ತಲೆ ಇರಿ...
- ದೇವರೆ, ಸ್ನೇಹಿತರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಪಾಡು!
- ಮಹಿಮಾ "ಗಾಂಧಿ", ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ಕೃಷ್ಣ...
- ಪಿ.ಬಿ.ಎಸ್.: ಅಣ್ಣಾವ್ರಂತೆ ಅಮರ.
- ಕನ್ಯೆ ಕುಂತಿಗೆ ಕರ್ಣ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ನಿಜವೇ? ಯಾಕಾಗಿರಬಾರದು?
- ಆಂಧ್ರದ ಜಯಪ್ರಕಾಶ್ ನಾರಾಯಣ್, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ರಮೇಶ್
- ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ಜನರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರೂ ಕೈಎತ್ತಿಲ್ಲ!!!
- ಸ್ವಾಮಿ ಮತ್ತು ಮಹಮ್ಮದ್ ಹಾಗೂ ಟ್ಯಾಬ್ಲಾಯ್ಡ್ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳು
- ಕಾಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಂದಿದ್ದ ದಾರ್ಶನಿಕರು...
- ತಿಮ್ಮಕ್ಕನಿಂದ ಕಲಿತಿದ್ದೇನು?
- ಸ್ಟೀರಿಯೋಟೈಪ್‌ಗಳನ್ನು ನಂಬಿದರೆ ಜೀವನಪ್ರೀತಿ ಸಾಧ್ಯವೆ?
ಈಗ ಈ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ತೇಜಸ್ವಿ ಮತ್ತು ಭೈರಪ್ಪನವರು ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ (ಅಂದರೆ 2007 ರ ಪೂರ್ವಾರ್ಧದಲ್ಲಿ) ನನಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತರಾಗಿದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ತೇಜಸ್ವಿಯವರು ಸಾಯುವ ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ "ಆದರ್ಶವಾದಿಗಳೊಡನೆ ಒಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ..." ಲೇಖನದಲ್ಲೂ ಅವರಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ತೀರಿಕೊಂಡ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದು "ಜೀವಂತ ರೋಲ್ ಮಾಡೆಲ್ ಇನ್ನಿಲ್ಲ...". ಹಾಗೆಯೆ, ರಾಮದಾಸರು ತೀರಿಕೊಂಡ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಬರೆದ "ಕಾಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಂದಿದ್ದ ದಾರ್ಶನಿಕರು..." ಲೇಖನದಲ್ಲೂ ನೆನಪಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಇನ್ನು ಭೈರಪ್ಪನವರೂ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಕಡೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡಾಗ ನನಗೇನಾದರೂ ಭೈರಪ್ಪ-ಫೋಬಿಯ ಇತ್ತೆ ಎನ್ನುವ ಸಂದೇಹ ಬರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದು ನನ್ನೊಬ್ಬನದೆ ಕತೆಯಲ್ಲ, ಹಾಗೂ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವರ್ತಮಾನಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕನ್ನಡ ಬರಹಗಾರರು ಈ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಪದೆಪದೆ ಭೈರಪ್ಪನವರನ್ನು (ಪರ-ವಿರೋಧ) ಚರ್ಚಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಅದು ಆವರಣದ ಮಾಯೆ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಾಲ. ಭೈರಪ್ಪನವರನ್ನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ-ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಲೇಖನಗಳು:
- ಗಾಳಿಮಾತು ಮತ್ತು ಉದ್ಧೇಶಪೂರ್ವಕ ಸಂಚು
- ಕನ್ಯೆ ಕುಂತಿಗೆ ಕರ್ಣ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ನಿಜವೇ? ಯಾಕಾಗಿರಬಾರದು?
- ಸ್ವಾಮಿ ಮತ್ತು ಮಹಮ್ಮದ್ ಹಾಗೂ ಟ್ಯಾಬ್ಲಾಯ್ಡ್ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳು
- ಕಾಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಂದಿದ್ದ ದಾರ್ಶನಿಕರು...
ಎಂದಿನಂತೆ, ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶೆಗಳಿಗೆ ಮುಕ್ತ ಸ್ವಾಗತವಿದೆ.
ನಮಸ್ಕಾರ,
ರವಿ...
ಕದನಗಳಾಗಿವೆ. ಲಕ್ಷಲಕ್ಷ ಜನ ನೆಪೊಲಿಯನ್ನನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧದಿಂದ ಸತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಒಂದು ಮತಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಇಡೀ ಜನಾಂಗವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಇಷ್ಟು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ, ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಈ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಜರ್ಮನಿಯ ಹಿಟ್ಲರ್ ತನ್ನ ಸೈನ್ಯ ನುಗ್ಗಿದ ಯೂರೋಪಿನ ಪ್ರತಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಯಹೂದಿಗಳನ್ನು ಕಾನ್ಸಂಟ್ರೇಷನ್ ಕ್ಯಾಂಪ್‌ಗಳಲ್ಲಿಟ್ಟು, ಹೆಣ್ಣುಗಂಡು, ಹಿರಿಕಿರಿಯರೆನ್ನದೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕೋಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೆತ್ತಲೆ ಕೂಡಿಹಾಕಿ ವಿಷಾನಿಲ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಂದ. ಅವನ ಸೇನಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಇದನ್ನು ಬಹಳ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ತಾವು ಹೋದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಮಾಡಿದರು. ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕೈದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಜರ್ಮನಿ, ಆಸ್ಟ್ರಿಯ, ಪೋಲೆಂಡ್, ಲ್ಯಾಟ್ವಿಯ, ಲಿಥುವೇನಿಯ, ಜೆಕೊಸ್ಲೊವಾಕಿಯ, ಗ್ರೀಸ್, ಹಾಲೆಂಡ್, ಯುಗೊಸ್ಲಾವಿಯಮ್ ರೊಮೇನಿಯ, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಸೇರಿದಂತೆ ಯೂರೋಪಿನಾದ್ಯಂತ ಸುಮಾರು 50-60 ಲಕ್ಷ ಯಹೂದಿಗಳನ್ನು ಮಾರಣಹೋಮ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರು.
ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಇದ್ದ ಸಮಯ ಅದು. ಇಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೋರ್ಟು ಈ ಕೇಸಿನಲ್ಲಿ ಪೋಲಿಸರದೇನೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೀರ್ಪು ಕೊಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ತೀರ್ಪು ಕೊಟ್ಟ ಜ್ಯೂರಿ ಮಂಡಳಿಯ 12 ಜನರಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಜನ ಬಿಳಿಯರು, ಒಬ್ಬ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಮೂಲದವ, ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಏಷ್ಯನ್. ಒಬ್ಬನೂ ಕರಿಯನಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿದ ಕಪ್ಪು ಜನರು ರೊಚ್ಚಿಗೆದ್ದು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. 1992 ರ ಏಪ್ರಿಲ್ 29 ಅದು. 3 ಗಂಟೆಗೆ ತೀರ್ಪು ಬಂದಿದ್ದು. ಸಾಯಂಕಾಲಕ್ಕೆಲ್ಲ ಇಡೀ ನಗರದಲ್ಲಿ ಗಲಭೆ, ದೊಂಬಿ, ಹಿಂಸಾಚಾರ ಶುರುವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಕರಿಯರ ಹಿಂಸೆಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಇನ್ನಿತರರೂ ಸಶಸ್ತ್ರ ಪ್ರತಿರೋಧ ಆರಂಭಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಮಾರನೆ ದಿನದಿಂದಲೆ ಕರ್ಪ್ಯೂ ಜಾರಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆರು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತಹಬಂದಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ 52 ಜನ ಹಿಂಸಾಚಾರಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದಾದ ನಂತರವೂ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಸುಧಾರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ 4 ಲಕ್ಷ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಲಾಂಗ್ ಬೀಚ್ ನಗರದ ಕರಿಯ-ಲ್ಯಾಟಿನ್-ಏಷ್ಯನ್ ಮಧ್ಯದ ಗ್ಯಾಂಗ್‌ವಾರ್‌ಗಳಿಗೆ ಒಂದೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ 120 ಜನ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಮುಂದೆ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಈ ಜನಾಂಗೀಯ ದ್ವೇಷ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ.
ಒಮ್ಮೆ ಆಕೆ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಇಡೀ ತರಗತಿ ಮುಸುಮುಸನೆ, ಅಪಹಾಸ್ಯದ ನಗು ನಗಲು ಆರಂಭಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಎರಿನ್ ಏನೆಂದು ಗಮನಿಸಿದರೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿನ ಒಬ್ಬ ಕಪ್ಪು ಹುಡುಗ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಾಳೆ ಹಿಡಿದು ತಲೆಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ಬಿಕ್ಕುತ್ತಿರುವುದು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಎರಿನ್ ಆ ಹಾಳೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅದು, ಆ ಹುಡುಗನನ್ನು ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿ ಸಹಪಾಠಿಯೊಬ್ಬ ಬರೆದಿದ್ದ ವ್ಯಂಗ್ಯಚಿತ್ರ. ಅದರಲ್ಲಿ ಆ ಕಪ್ಪುಹುಡುಗನ ದಪ್ಪತುಟಿಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿತೋರಿಸಲಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುಶಿಷ್ಯರ ಸಂಬಂಧವೆ ಬದಲಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಮಾರಣಹೋಮದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತ, ತರಗತಿಯಲ್ಲಿನ ಹುಡುಗಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತವಾದ ಜನಾಂಗೀಯ ದ್ವೇಷ, ಗ್ಯಾಂಗ್‌ವಾರ್, ಮಾದಕದ್ರವ್ಯಗಳು, ಅವರ ನೆರೆಹೊರೆಯ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಕರಿಯನಾಗಿರುವದರ ಕಷ್ಟ, ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಆಗಿರುವುದರ ಕಷ್ಟ, ಏಷ್ಯನ್ ಆಗಿರುವುದರ ಕಷ್ಟ, ಬಡತನದ ಕಷ್ಟ, ಮುಂತಾದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲು, ಚರ್ಚಿಸಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾಳೆ ಎರಿನ್. ಇಡೀ ತರಗತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ದುಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಹಾಲೊಕಾಸ್ಟ್ ಮೇಲಿನ ಮ್ಯೂಸಿಯಮ್ಮುಗಳಿಗೆ, "ಶಿಂಡ್ಲರ್ಸ್ ಲಿಸ್ಟ್" ಸಿನೆಮಾಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ದುಡ್ಡುಹೊಂದಿಸಲು ಬೇರೆಬೇರೆ ಕಡೆ ಎರಡನೆ ನೌಕರಿ ಸಹ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಇವಳ ಈ ಆದರ್ಶವನ್ನು ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಬೆಂಬಲಿಸಿ ಸಹಾನುಭೂತಿ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಂಡ ಕೊನೆಗೆ ಅವಳನ್ನು ವಿಚ್ಚೇದಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಆದರೂ ಎರಿನ್ ಗ್ರುವೆಲ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತ, ಅವರು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದುವಂತೆ, ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ಯೋಚಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಮಾರಣಹೋಮದಲ್ಲಿ ಬದುಕುಳಿದವರ ಮತ್ತು ಆ ಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೂ ಯಹೂದಿಗಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವರ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಓದಲು ಕೊಡುತ್ತಾಳೆ.
ಇದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅವರ ಪ್ರತಿದಿನದ ಜೀವನಹೋರಾಟದ ಬಗ್ಗೆ, ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ತಮ್ಮ ನೆನಪುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಡೈರಿ ಬರೆಯಲು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ಬರೆಯುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆ ಬರಹದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನೆ ತಾವು ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಸಹಿಷ್ಣುಗಳಾಗುತ್ತ, ಆಶಾವಾದಿಗಳಾಗುತ್ತ, ತಮ್ಮತಮ್ಮ ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ತಾವೆ ಜವಾಬ್ದಾರರಾಗುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಎಲ್ಲದರಿಂದಾಗಿ ಕೊನೆಕೊನೆಗೆ ಇಡೀ ತರಗತಿ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ತರಗತಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಅಮೆರಿಕದ ಕರಿಯರ ನಾಗರಿಕ ಹಕ್ಕುಗಳ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ "Freedom Riders" ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು "Freedom Writers" ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಳ್ಳುತಾರೆ. ಅವರ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಈ ಅನುಭವವನ್ನು 1999 ರಲ್ಲಿ ಎರಿನ್ ಗ್ರುವೆಲ್ 
ಇವರ ತಂದೆ ಮತ್ತು ತಾಯಿ ಇಬ್ಬರೂ ಕಾಲೇಜು ಅಧ್ಯಾಪಕರು. ಇವರ ತಂದೆ ಎನ್. ಬೋರಲಿಂಗಯ್ಯನವರು ಮೈಸೂರಿನ ಯುವರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನ ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲರಾಗಿ ನಿವೃತ್ತರಾದವರು. ಇವರ ತಾಯಿ ಶ್ರೀಮತಿ ಸರಸ್ವತಿ ಮೈಸೂರಿನ ಹಲವಾರು ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಬೋಧಿಸಿದವರು. ಪೃಥ್ವಿಯೂ ಚರಿತ್ರೆ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾನವಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಅಧ್ಯಾಪಕರು. 
"ಈ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಕಟುವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿರುವುದರ ಕುರಿತು ಮಾಧ್ವ ಸಮುದಾಯ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಅಸಂತೋಷದಿಂದಿರುವುದು ನಿಜವಾದರೂ ನನಗನ್ನಿಸಿದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅನಂತಮೂರ್ತಿಯವರ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಒಳನೋಟಗಳು ಅಂತರ್ಜಾತೀಯ (ಲೈಂಗಿಕ) ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನು, ಅವು ವೈವಾಹಿಕವಾಗಿರಲಿ ಇಲ್ಲವೆ ಅವಿವಾಹಿತವಾಗಿರಲಿ, ಸಮರ್ಥನೀಯ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪನೆ ಮಾಡುವುದಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರಾಣೇಶಾಚಾರ್ಯ-ಚಂದ್ರಿಯರ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಈ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಗತ್ಯದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿಂದ ನೋಡಬೇಕಿದೆ.
ಒಬ್ಬ ನಾಯಕಿ ಅಥವ ಕಪ್ಪುಜನಾಂಗದ ನಾಯಕನೊಬ್ಬ ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಅಮೆರಿಕದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಪಕ್ಷದ ಅಧಿಕೃತ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಯಾಗುವ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಘಟನೆಯಂತೂ ಖಚಿತ. ಇನ್ನು ಆಗಬೇಕಿರುವುದು ಏನಿದ್ದರೂ ಇವರಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಎನ್ನುವುದಷ್ಟೆ. ಯಾರೇ ಆದರೂ ಆ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅದು ಐತಿಹಾಸಿಕವೆ.
ಇತ್ತೀಚಿನ ವರದಿಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಹಿಲ್ಲರಿ ಮತ್ತು ಬರಾಕ್ ಇಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಪಕ್ಷದಿಂದ ಸಮಾನವಾಗಿ ಬೆಂಬಲಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅದರೆ, ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಬರಾಕ್ ಬಲ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದು ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಬಿಲ್ ಕ್ಲಿಂಟನ್‌ನ ಚಾರ್ಮ್ ಈಗಲೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಬಿಲ್ ಕ್ಲಿಂಟನ್, ಅದು ಜನರಿಗೆ ಹೆದರಿಯಾದರೂ ಆಗಿರಲಿ ಅಥವ ತನ್ನ ಸೌಜನ್ಯದಿಂದಾದರೂ ಆಗಿರಲಿ, ಒಂದು ಮಿತಿಯಲ್ಲಿಯೆ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎನ್ನಬೇಕು. ಬಿಲ್ ಕ್ಲಿಂಟನ್‌ನ ಸಾಧನೆ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ, ಜನಪ್ರಿಯತೆಯಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿಯ ಪ್ರೌಢ ಪತ್ರಕರ್ತರು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಹಿಲ್ಲರಿ ಕ್ಲಿಂಟನ್‌ಳನ್ನು "ನೀನು ಬಿಲ್ ಕ್ಲಿಂಟನ್‌ನನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಬಲ್ಲೆಯಾ?" ಎಂದು ನೇರವಾಗಿಯೇ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹಿಲ್ಲರಿ ಕ್ಲಿಂಟನ್ "ಇದು ನನ್ನ ಚುನಾವಣಾಪ್ರಚಾರ ಮತ್ತು ಇದು ನನ್ನ ಉಮೇದುವಾರಿಕೆ. ಈ ಚುನಾವಣಾ ಪ್ರಚಾರವನ್ನು ನಾನು ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ಯಾವ ತರಹದ ನಾಯಕತ್ವ ಕೊಡಬಲ್ಲೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಉದ್ಧೇಶ," ಎಂದಿದ್ದಾಳೆ. 
ಓದಿನಿಂದ ಮಿಷೆಲ್ ಒಬಾಮ ಒಬ್ಬ ವಕೀಲೆ. ಸ್ವತಃ ಸ್ವಯಂಕೃಷಿ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳು. ಅಧ್ಯಕ್ಷೀಯ ಚುನಾವಣೆಗೆ ನಿಂತಿರುವ ತನ್ನ ಗಂಡನ ಪರವಾಗಿ ಅನೇಕ ಕಡೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮ ತಾನೊಬ್ಬಳೆ ಓಡಾಡಿ, ಗಂಭೀರವಾದ, ಮನಮುಟ್ಟುವಂತಹ ಭಾಷಣಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಜನ ಯಾಕೆ ತನ್ನ ಗಂಡನನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ. ಅದೆ 
ಆಮೇಲೆ ಏನೇನೋ ಆಯಿತು; ಅಂದರೆ, ಅಂದುಕೊಂಡಂತೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು! ಶುರುವಿನಲ್ಲಿ ಬ್ಲೂಟೂಥ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಿಂದ ಏನೆಲ್ಲ ಮಾಡಬಹುದು ಎಂದುಕೊಂಡಿದ್ದರೊ ಅಂತಹುವುದ್ಯಾವುದೂ ಮುಂದಿನ ನಾಲ್ಕೈದು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಲಿಲ್ಲ. 2002 ಕ್ಕೆಲ್ಲ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನ ಬ್ಲೂಟೂಥ್‌ನ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ಆಸೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರು. ಆದರೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವೂ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಯದಂತೆ. ಯಾರಿಗೂ ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೊ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಡಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೊ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಅದು ಯಾರಿಗೂ, ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಕಾಯದೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಆಗುತ್ತಲೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞರು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬ್ಲೂಟೂಥ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಸಾಧನವೂ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ, ಬದಲೇ ಆಗದ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೊಂದಿರಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಯಮ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈ ನಿಯಮವೆ ಅದರ ಅಳವಡಿಕೆಗೆ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ವಿಚಾರ ಮಾಡಿದ ತಂತ್ರಜ್ಞರು ಆ ನಿಯಮವನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟರು. ಅವು ಅನಾಮಿಕವಾಗಿಯೂ ಒಬ್ಬರು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ ಗಂಟುಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂದರು. ಬ್ಲೂಟೂಥ್‌ನ ಕತೆಯೆ ಬದಲಾಗಿ ಹೋಯಿತು.
ಹೀಗೆ ಕಾಲುಗಳೇ ಇಲ್ಲದಾಗಿ ಹೋದ ಆ ಸೈನಿಕ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮತ್ತೆ ನಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಆದರೆ ಈ ನಡಿಗೆ ಮೊದಲಿನಷ್ಟು ಸಹಜವಾಗಿ, ಸುಲಭವಾಗಿ ಇಲ್ಲವಾದರೂ, ಇತ್ತೀಚಿನ ಎಲ್ಲಾ ಕೃತಕ ಕಾಲುಗಳಿಗಿಂತ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚಿಗೇ ಸಲೀಸಾಗಿದೆ. ಈಗ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಲೇಟೆಸ್ಟ್ ಕೃತಕ ಕಾಲುಗಳೂ ಬಹಳ ಹೈಟೆಕ್ ಆದವುಗಳೆ. ಹಾಕಿಕೊಂಡವನು ತನ್ನ ತೊಡೆಗಳಲ್ಲಿನ ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನು ಕದಲಿಸುವ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆಯ ಮೇಲೆ ಈ ಹೈಟೆಕ್ ಕಾಲುಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಒಂದು ಕೃತಕ ಕಾಲು ಇನ್ನೊಂದು ಕೃತಕ ಕಾಲಿನ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕಾದರೆ ಅವೆರಡಕ್ಕೂ ವೈರ್ ಸಂಪರ್ಕ ಇರಬೇಕಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವಕ್ಕೆ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ನಿಂದ ವೈರ್ ಜೋಡಿಸಿ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ಜೊತೆಗೆ ಈ ಕೃತಕ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಚಲಾಯಿಸಬೇಕಾದರೆ ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನು ಬಹಳವೆ ಕದಲಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಬ್ಲೈಲ್‌ನ ತೊಡೆಗಳಿಗೆ ಜೋಡಿಸಲಾಗಿರುವ ಎರಡೂ ಕೃತಕ ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಈಗ ಬ್ಲೂಟೂಥ್ ಚಿಪ್‌ಗಳಿವೆ. ಅವೆರಡೂ ಒಂದು ಇನ್ನೊಂದರ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ವೈರ್‌ಲೆಸ್ ಆಗಿ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ಕಾಲುಗಳು ಮಾಡುವಂತೆಯೆ ಅವೂ ಒಂದು ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತವೆ; ಅನುಸರಿಸುತ್ತವೆ; ಏರಿಳಿತಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ವೇಗವನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೆ ಸ್ನಾಯುಗಳ ಚಲನವನ್ನು ಕಮ್ಮಿ ಬೇಡುತ್ತವೆ. ಧರಿಸಿದವರು ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡುವಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನು ಕದಲಿಸಬೇಕಿಲ್ಲ.